Pasquale Amato (Pasquale Amato) |

Pasquale Amato

Pasquale Amato. Credo in un Dio crudel (Iago in Verdi's Otello / 1911)

Gebore in Napels, waarmee jare se studie saam met Beniamino Carelli en Vincenzo Lombardi by die Konservatorium van San Pietro a Magella geassosieer word. Hy het in 1900 sy debuut daar gemaak as Georges Germont by die Bellini-teater. Sy vroeë loopbaan het vinnig ontwikkel, en kort voor lank het hy reeds rolle vertolk soos Escamillo, Renato, Valentin, Lescaut in Puccini se Manon Lescaut. Amato sing by die Teatro dal Verme in Milaan, in Genua, Salerno, Catania, Monte Carlo, Odessa, in teaters in Duitsland. Die sanger tree uiters suksesvol op in die operas “Maria di Rogan” van Donizetti en “Zaza” van Leoncavallo. In 1904 het Pasquale Amato sy debuut by Covent Garden gemaak. Die sanger vertolk die deel van Rigoletto, afgewissel met Victor Morel en Mario Sammarco, en keer terug na die dele van Escamillo en Marseille. Daarna verower hy Suid-Afrika en tree met groot sukses in alle dele van sy repertorium op. Glory kom na Amato in 1907 nadat hy by La Scala opgetree het by die Italiaanse première van Debussy se Pelléas et Mélisande as Golo (in 'n ensemble met Solomiya Krushelnitskaya en Giuseppe Borgatti). Sy repertorium word aangevul met die rolle van Kurvenal (Tristan und Isolde deur Wagner), Gellner (Valli deur Catalani), Barnabas (La Gioconda deur Ponchielli).

In 1908 is Amato na die Metropolitan Opera genooi, waar hy 'n konstante vennoot van Enrico Caruso geword het, meestal in die Italiaanse repertorium. In 1910 het sy deelgeneem aan die wêreldpremière van Puccini se “The Girl from the West” (die rol van Jack Rens) in 'n ensemble saam met Emma Destinn, Enrico Caruso en Adam Didur. Sy optredes as graaf di Luna (Il trovatore), Don Carlos (Force of Destiny), Enrico Astona (Lucia di Lammermoor), Tonio (Pagliacci), Rigoletto, Iago (“Othello”), Amfortas (“Parsifal”), Scarpia ( "Tosca"), Prins Igor. Sy repertoire sluit sowat 70 rolle in. Amato sing in verskeie kontemporêre operas van Cilea, Giordano, Gianetti en Damros.

Van die begin van sy loopbaan het Amato sy manjifieke stem genadeloos uitgebuit. Die gevolge hiervan het reeds in 1912 begin raak (toe die sanger net 33 jaar oud was), en in 1921 is die sanger gedwing om sy optredes by die Metropolitan Opera te staak. Tot 1932 het hy aangehou om in provinsiale teaters te sing, in sy laaste jare het Amato vokale kuns in New York gegee.

Pasquale Amato is een van die grootste Italiaanse baritone. Sy spesifieke stem, wat nie met enige ander verwar kan word nie, het uitgestaan ​​met merkwaardige krag en 'n verstommende sonore boonste register. Boonop het Amato uitstekende bel canto-tegniek en onberispelike artikulasie gehad. Sy opnames van die arias van Figaro, Renato “Eri tu”, Rigoletto “Cortigiani”, duette uit “Rigoletto” (in ensemble met Frida Hempel), “Aida” (in ensemble met Esther Mazzoleni), die proloog uit “Pagliacci”, dele van Iago en ander behoort tot die beste voorbeelde van vokale kuns.

Geselekteerde diskografie:

1. MET — 100 sangers, RCA Victor.
2. Covent Garden op Record Vol. 2, pêrel.
3. La Scala Edition Vol. 1, NDE.
4. Voordrag Vol. 1 (Arias uit operas van Rossini, Donizetti, Verdi, Meyerbeer, Puccini, Franchetti, De Curtis, De Cristofaro), Preiser – LV.
5. Voordrag Vol. 2 (Arias uit operas van Verdi, Wagner, Meyerbeer, Gomez, Ponchielli, Puccini, Giordano, Franchetti), Preiser – LV.
6. Bekende Italiaanse baritone, Preiser — LV.